Próżność - skromność i szacunek

Próżność - nieprawidłowa , zawyżona samoocena z przerostem wyobrażenia nad treścią. Próżność wpada w niezdrowe samozadowolenie. Wypada z torów na wyboistą drogę. Wewnętrzny nacisk na olśniewanie innych, ciągłe  imponowanie, egzaltację, lansowanie się fałszywym obrazem. 

Próżność skupia się głównie na sobie. Uwielbia być pompowana przez siebie lub inne osoby. Osoby próżne chodzą z taką " pompką" przy sobie, która utrzymuje ich przy życiu jak respirator. Brak pochwał, wychwalania i zachwytu  pozbawia ich przytomności umysłu. Długo trzeba stosować sztuczne oddychanie ze strumieniem komplementów, doceniania, wychwalania, zanim dojdzie do siebie. 

Pompowanie to możesz przyrównać do dmuchania gumowego, plastikowego człowieka, w którym nie ma życia, chociaż wygląda na żywego. Powietrze, jak w dętce, trzeba co jakiś czas uzupełniać, bo pomarszczy się i skurczy w sobie. Zniknie miły uśmiech na gumowej buzi i przemieni się w płaczliwy grymas .
Próżność ma wiele twarzy. Świetnym przykładem wyrafinowania tego grzechu jest krótki filmik na You Tube: Próżność-Vanity ; (fragment filmu "Adwokat diabła" z Al Pacino;)

Skromność- modestia - cichość, łagodność, powściągliwość, cnota, naturalność, otwartość, zwyczajność, bezpretensjonalność, nie pragnie zwracać na siebie uwagi, wypełniona bogactwem cichości i powściągliwości,uniżoność, prostolinijność, harmonia.

W skromności jest prawda,.

W próżności jest fałsz i zakłamanie.

 Niektóre osoby mają zainstalowany zaawansowany mechanizm samopompowania wyższej generacji. Mają wtedy siłę, by z wielką radością popisywać się, wskazywać:

 "Zobacz jakim cudownym facetem jestem. Miałaś tyle szczęścia, że mnie spotkałaś."

 "Zobacz jaką cudowną jestem kobietą. Gdzie znajdziesz taką drugą! ". 

Osoby próżne żyją po to, by je ciągle chwalić, przechwalać, zachwalać niezależnie od zasług . Czasami certolą się i delikatnie droczą: " No, co ty.Tak już mam. Starałam się .Mogłoby być lepiej, wiem", by po chwili znów zaczepić : " To mówisz, że naprawdę zrobiłam to świetnie. Prawda?"

Samoocena jest tak niezgodna z rzeczywistością, że aż odbija się głuchym echem we wnętrzu tego człowieka. Spróbuj powiedzieć prawdę, to ustawiony zostaniesz do kąta na baczność. Możesz narazić się na niemiłe riposty.

W 2Tym.3.2-5 opisane są trudne czasy w dniach ostatecznych:
"Ludzie będą bowiem samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni, bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre, zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga."

Przeciwieństwem próżności jest skromność , cichość przebogata w wartości moralne. To pełnia i harmonia wewnętrzna. 

 Błogosławieństwo spływające z cichości :
"Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię."*-Mt.5.5
Próżność wpędza w zarozumialstwo. Wewnątrz pogarda i ciągły osąd, a na zewnątrz kamuflaż ubrany w słowa pozornej uprzejmości. 
Próżność to właśnie stadion dla pozoranctwa. Pozorny szacunek, pozorne relacje, których tak naprawdę nie ma.
A cały wysiłek jest po to, by chwalili , podziwiali jaki jest światowy i na poziomie, jaki mądry i inteligentny. Nieważne, że jest nieszczery-ważne , że uśmiecha się miło. "Miło jest ze mną , prawda?"-i zmywa się do swej ciemnej norki, by tworzyć kolejne fałszywe obrazy. Próżność oszuka nawet samą siebie, by tylko o niej mówiono i na nią patrzono. Manipulacja to jej drugie imię. 

Wielką sztuką jest mówienie o sobie nie przechwalając się.

Próżność  jest jak autolubieżność (oczywiście nie mam na myśli auta). Ociera się o narcyzm. Prowadzi do niepotrzebnych walk wewnętrznych, niezdrowej konkurencji w rodzinie czy pracy , nieczystej gry, ubierania się w różne maski, do odstawiania sztuki za sztuką w teatrze nieokiełznanych emocji w świetle fantazyjnego kłamstwa ubranego w tiul, udając lekkość .

"Niech ktoś mnie w końcu pochwali, bo umrę! Jestem taka niemożliwa.
Czy tego nikt nie widzi? "- krzyczy próżność, by za wszelką cenę skupić uwagę na sobie odciągając od prawdziwych wartości.

"Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy.
Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, 
jedni drugim zazdroszcząc."*- Gal.5.26;  wow wow wow

"...Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, jedni drugich wyzywając..."-**w innym tłumacz.j.w. Wyzywając na pojedynek słowny ? Czy wyzywając wyzwiskami, by poniżyć? Poniżyć dziecko? Poniżyć słabszego? Poniżyć lepszego? Poniżyć, bo tak mam? Poniżyć współpracownika? Męża ? Żonę? Przyjaciółkę?

Chciwość jest bałwochwalstwem. Chciwość próżnej chwały to jakaś wybuchowa mieszanka samego zła. Uciekaj od bałwochwalstwa wszelkiego.

"Muszę poniżyć, obniżę poczucie wartości tej kobiety , niech sobie nie myśli, że jest lepsza ode mnie. Dam nauczkę temu człowiekowi.  Niech zobaczy na co mnie stać?"-jazgocze próżność.

Fantazja ma ogromne pole do popisu na stadionie próżności. Niejednego wyprowadziła na manowce. Jest jak potrawka z halucynogennych grzybków.
Kiedy obudzi się z chorego snu, nie chce zostać w rzeczywistym świecie.
I pompuje próżność do rozmiarów megalomanii. Samochwalstwo gra pierwsze skrzypce, a pragnienie bycia w centrum uwagi wtóruje zawzięcie swoim miarowym taktem. Samouwielbienie i pożądanie ludzkiego poklasku to muzyczne kuzynki zimnokrwistej pychy.

Niektórzy mówią jeszcze inaczej, że to właśnie próżność rodzi nieposkromioną fantazję. Skromność i trzeźwe spojrzenie na życie w połączeniu z sercem pełnym miłości ujarzmia skutecznie podstępną jadowitość. 

"Podziwiajcie mnie!- krzyczy próżność, która dba doskonale o swój wizerunek tylko po to, by zachwycać się nią. Zlizuje do ostatniej kropelki  wszelkie pochlebstwa udając nieudolnie, że nie jest jej to przydatne do czegokolwiek. 

Porzuć próżną chwałę, która prowadzi do kłótni i wszelkiego niepokoju. 
Oblecz się w pokorę.
"I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę , lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie."* - Flp.2.3
"...ważniejszym niż wy sami."- i in.tłum.
Szczery szacunek i uniżenie względem drugiego człowieka uczyni Cię wielkim.
Nie pompowanie próżności na chwałę zła.
"Wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku."*- Rz.12.10
"...uczciwością jedni drugich uprzedzając.**

"Nie bądźcie wyniośli, lecz się do niskich skłaniajcie."*- Rz.12.16

Nie szukaj pochwał, gdy dobrą rzecz czynisz.
I tak nagroda cię spotka, chociaż jej teraz nie widzisz.

"Miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się, nie postępuje nieprzystojnie, 
Nie szuka swego, nie unosi się..." - 1Kor.13.4-5;

"...NIE  POSTĘPUJE  NIEPRZYSTOJNIE ..."-(gr.aschemon=nie postępuje bez patrzenia na cały schemat rzeczy, postępuje wg schematu tzn.że miłość ma w swoim postępowaniu kształt, schemat, zasady).

Np miłość prawdziwa nie przemija.
Próżność nie wybiera  kształtu czy zasad- dozwolone jest wszystko  łącznie z prawami dżungli, byle nasycić się pochlebstwami, nacieszyć swoją
próżność, napompować ją.

"Jak nie znoszę być małą, niewidzialną, szarą istotką! Chcę siedzieć w pierwszych rzędach! Niech mnie widzą i kłaniają się w pas ! Mogą pocałować mnie w mój pozłacany kołpak. " - jęczy próżność. 

"Chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła."*-Jak.4.16; W innym tłum. "...chlubicie się w pysze".

Kto chodzi za próżnością staje się próżnym.

Bóg jest miłością. 

On jest najwyższą wartością człowieka.  

Bóg dba o nas, byśmy nie wpadli w pułapkę zła jaką jest próżność, 

chełpienie się, nadymanie, wypuszanie i zadzieranie nosa. Jak?

"Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił." - Ef.2.8-9

Bóg dokonuje w człowieku wielu przemian, by wiadomo było, że nie jest to owoc beznadziejnego wysiłku człowieka, a owoc wypracowany przez Ducha Świętego z Łaski i Miłosierdzia Bożego w imię Bożej Miłości. Na Jego chwałę.

"...czcimy Boga w duchu i chlubimy się w Chrystusie Jezusie / Jeszua HaMaszijah",  a w ciele ufności nie pokładamy."*- Filp.3.3

Rabbi Jeszua- Nauczyciel Jezus -  zachęca do naśladowania Jego:
"Weźcie na siebie, moje jarzmo i uczcie się ode mnie, 
że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie"*-Mt.11.29

"Będę błogosławił Pana w każdym czasie,
Chwała Jego niech będzie zawsze na ustach moich!
Dusza moja będzie się chlubić Panem!
Niechaj słuchają pokorni i weselą się!
Wysławiajcie Pana ze mną!
Wywyższajcie wspólnie imię Jego! "
....skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan." *-
Ps.34.2-4,9


Błogosławię na zdrowie i pokrzepienie ciała. 


Błogosławię na dobre samopoczucie.


Błogosławiony i Cudowny Jest Bóg
wszelkiej pomocy o każdym czasie.



"Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec,
że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi 
i nimi jesteśmy."-1J.3.1;

Życzę odwagi zdobywać pokorę.

Melita

*Cytaty pochodzą z Biblia Polska-Towarzystwo Biblijne w Polsce -Warszawa 2001- porównać można z innymi tłumaczeniami Starego Testamentu on-line.

*rys.foty-Melita