bezduszność jest lekka dla lekkoduchów a ciężka dla oczekujących pomocy

Krystyna Melita

pod ciężarem

łatwiej ludzi przegonić

niż uczynić dla nich nawet niewielkie dobro

„przeszkadzają tylko w pracy”- szepczesz

łatwiej zamknąć drzwi niż przygarnąć

„to kosztuje”- powtarzasz po innych

łatwiej pozbawić niż leczyć
trzeba oszczędzać ”- tłumaczysz

łatwiej poszczuć niż okazać serce i szacunek

„to zbyt drogi wysiłek”- szacujesz

łatwiej ominąć trudy dobrych rozwiązań

niż je realizować

„ktoś na tym straci”- mruczysz

łatwiej być głuchym na prośby

niż wysłuchać i udzielić wsparcia

„dajcie mi święty spokój ” – i przeciągasz swoje kości

łatwiej uderzyć pięścią w stół i zdławić sprawę

niż zaprosić do stołu i poszukać wspólnych rozwiązań

„po co wysilać głowę nadmiernym myśleniem”- zerkasz na zegarek-

„czas goni”

łatwiej hołdować głupocie , przewrotności i przemocy

trudniej być mądrym ,opanowanym i skutecznym w tym co dobre

„ i Salomon z pustego w próżne nie naleje”- smęcisz

mądrość gromadzi swoje dzieci w domu szlachetności

a to zbyt pracochłonne dla powierzchownych

i wyświechtane dla pozorantów

„ na to trzeba być świętym ”-wzdychasz

nikt nie wróci życia pięknym i przydatnym drzewom

„ co tam kilka drzew ”

jakiż jesteś lekki po takiej pracy

na wszystkim traci człowiek a nie wiatr

pod koniec życia nie bądź zdziwiony bilansem:

bardzo dbasz o spokój w pracy

obniżasz koszty

oszczędzasz

zachowujesz siły

szanujesz cenny czas

czuwasz by obyło się bez strat

zachowujesz wytrwale „święty spokój”

nie jesteś w końcu Salomonem

jesteś tylko człowiekiem a nie świętym

co tam kilka drzew

potem zważą twoje dobre uczynki

i usłyszysz w dniu podsumowania wyrok:

„ jakiż jesteś lekki po takim życiu

na wszystkim traci człowiek a nie wiatr „